Siz de görüyorsunuz.
İktidar sancı yaşıyor!
İçinden hamile kaldı.
Yeni partiler doğuracağı ısrarla yazılıp söyleniyor. Çöküşe ve
bitişe gidiyorlar. Bunu önlemek için öz eleştiri yapmaya
başladılar. Satır aralarında ve kurdukları cümlelerin kıyısında
köşesinde şu tür öz eleştiriyi yapmaya başladıklarını okuyorum:
İtaat esiri olduk.
Tek adama kul olduk.
Bu huyu değiştirelim.
Sadakat esiri olduk.
Bu huyu da
değiştirelim.
Lidere aşırı bağlandık.
Ubudiyet esiri
olduk.
Bu huyu da değiştirelim.
Tarikkatdaş esiri olduk.
Bu huy da zarar
verdi.
Ülkede kör topal bir demokrasi vardı, bu zararlı huylar demokrasiyi
de yok ettiği gibi kadrolarımızda “itiraz ve tartışma
kültürünü de ortadan kaldırdığı” için içimizden bu
yapıyı ranta, zenginliğe, devletten ve belediyelerden beslenen
avantacılığa dönüştüren müptezeller çıktı.