Ömrünü kitaplarla geçirdi. Eline kazayla
para geçse hemen kitaplara yatırıyordu. İnsan ayırmaz, çocukla
çocuk, fakirle fakir, bilginle bilgin, deliyle deli olurdu. Söz
kitaptan açılırsa seçiciydi.
Okunan kitaplar var.
Sözü edilen kitaplar.
Bir de sarsan kitaplar.
En iyi kitaplar okuyana bilmediği konularda konuşacak bilgileri
sunanlar değildi. Soruyu ortaya koyan ve cevabı okurun vermesine
pencere açanlara; “işte kitap…” derdi. Kitapları “sarsan ve
çıldırtan sevgilileri” yapmıştı. Türkiye’de sarsacak kitaplar
yazılmış fakat yazarları unutulmuştu. Oysa bu insanlar ve
yazdıkları unutulmak bir yana “Türkiye’nin can yeleği” olmalıydı.
Can yeleksiz yaşamayı seçtiğimizi düşünüyordu. * * *
Felsefe:
Vehbi Eralp. Macit Gökberk. Hilmi Ziya
Ülken. Uluğ Nutku, Afşar Timuçin. Nermi Uygur. Ahmet Arslan.
Sosyoloji:
Nurettin Şazi Kösemihal. Taner Timur. Mübeccel Kıray. Niyazi
Berkes. Baykan Sezer. Mübeccel Kıray. Ahmet Şükrü Esmer. Cahit
Tanyol. Cavit Orhan Tütengil. Muzaffer Sencer.
Tarih:
Ömer Lütfi Barkan. Halil İnalcık. İsmail
Hakkı Uzunçarşılı. Enver Ziya Karal. Yusuf Akçura. Mehmet Genç.
Sosyalizm:
Kerim Sadi. Selahattin Hilav. Cenap
Karakaya. Veysel Atayman. Metin Çulhaoğlu. Kenan Somer. Tanıl Bora.
Mete Tunçay.
Ekonomi:
Mehmet Selik. Gülten Kazgan. Sadun
Aren. Tuncer Bulutay. Ahmet Kılıçbay. Korkut Boratav.
Genel Kültür:
Adnan Adıvar. Şerif Mardin.
Tahsin Yücel. Cemil Meriç.
Din ve İnanç:
İzmirli İsmail Hakkı. Abdülbaki
Gölpınarlı. Hasan Basri Çantay. Elmalılı Hamdi Yazır. Ömer Nasuhi
Dilmen. Yaşar Nuri Öztürk.