Savaş gemilerinden karaya atılan füzeler. Askeri hava meydanlarından havalanıp bombalarını bırakarak geri dönen uçaklar. Belli bir noktaya kadar gelip, “alanı tutmuşlara” destek veren tanklar.
Bunlar yine var.
Yenilik şehirlerde.
Kentin kenar mahallelerinde karşılıklı çatışmalar. Mahalleler arasında yer altından açılmış tünellerde vuruşmalar. Sokaklarda boğazlaşmalar. Kanalizasyonlarda hakimiyet kurmalar. Kazılmış şehir altı tünellerinin başını tutmalar. Kent meydanına bakan yüksek binaların pencerelerinden aşağıda kum torbalı mevzilere ölüm yağdırmalar.
Yeni savaş!
Şehirlerde kanalizasyonlarda.
Yüksek binaların tepesinde.
Sokakların köşe başlarında.
Kenar mahallelerin ortasında.
Adına “Gayrinizami Harp” denilen bu yeni savaş, 2014'de Ortadoğu'da başlatıldı. Denendi, bakıldı. Raporlar tutuldu. Raporlar binlerce, on binlerce kilometre uzaklıktaki merkezlere gitti.
Analiz edildi.
Tava getirildi.
Musul'da düğmeye basıldı.
* * *
Raporlayanlar, analiz edenler, düğmeye basanlar; Amerikalı, İngiliz, Fransız, Alman, İtalyan, Musul'dan binlerce, on binlerce kilometre uzaktalar. Onların ülkeleri, insanları, çocukları, kadınları, gençleri için “sokak ortasında, cami avlusunda, düğün evinde, otobüs durağında, tren garında patlamayla vücutlarının paramparça olması, çocuklarının babasız ve annesiz kalması, evlerinin yıkılması, sağ kalanların canlarını kurtarmak için mülteci olup en yakın ülkelere sığınarak dilenci durumuna düşmesi” tehlikesi yok. Yıkımı, acıyı, korkuyu, dramı Amerikalılar, İngilizler, Fransızlar, Almanlar, İtalyanlar yaşamıyorlar, yaşamayacaklar.
Onlar savaşı yönetiyor.