Bundan sonra ne olur? Hafif bir çizik midir, yoksa derin bir
yara mıdır? Küçük pansumanla mı kapanır yoksa ciddi bir ameliyat mı
gerektirir?
Olanlara bak.
Geleceği gör.
Rusya ilk ağızda turistini çekti, Türk tavuğunu da almayı durdurdu.
Türkiye ise hemen yarın Saray’ın damadı yeni enerji bakanının
ağzından; “sen benim tavuğumu almıyorsan ben de senin doğalgazını
istemiyorum” diyebilir.
Diyebilir mi?
Demesi gerekir.
Bu iş kıvırtmaya gelmez.
Uçağını düşürmüşsün.
Gazımı kesme diye ağlayamaz, yalvar yakar olamazsın. 65 yıl
öncesine geri döndük. 65 yıl önce 1950 yılı Kasım ayında ABD
Başkanı Truman, Türkiye hakkındaki raporunu Amerikan Kongresi’ne
sundu. Rusların düşmanca davranışlarına rağmen Türkiye’nin Batı
devletlerine karşı gösterdiği ilgiden çok mutlu olduğunu söyledi.
Türkiye’ye 100 milyon dolar Amerikan yardımı verildi. Gazetelerde
Rusya’nın atom bombasına sahip olduğu haberi yer aldı. Atom
bombasının Amerika’nın tekelinden çıkması, Ortadoğu’da keskin
değişikliklere yol açıyordu. Bu durumda ABD’nin yabancı ülkelerde
üsler edinmesi gerekiyordu ve böylelikle Türkiye’nin ve Sovyet
Rusya’nın etrafındaki bütün ülkelerin durumu çok önem kazanıyordu.
65 yıl sonra 2015 yılı tesadüf yine kasım ayında Türkiye, Rus savaş
uçağını düşürdü ve “Ne oluyoruz, biz iki iyi geçinen komşu niçin bu
hale geldik” diye Rusya’ya sormadan anında ABD’ye ve NATO’ya koştu.
ABD Başkanı Obama, “Türkiye’nin kendi sınırını koruma hakkı var”
diyerek arka çıktı. Zaten Türkiye’deki İncirlik Üssü’ne son
teknoloji savaş uçakları da yine 2015 yılının Kasım ayı başında
yerleştirilmişti. Rusya ile ABD, petrolün kontrolü ve yönetimi için
Ortadoğu’da yeni yandaş “butik devletler” inşa ediyorlar ve Türkiye
de 65 yıl öncesi gibi ABD’nin yanında yer almaya zorlanıyor. 65 yıl
önceki Türkiye Cumhurbaşkanı, “Küçük Amerika olacağız” diye halkı
avutuyordu, 65 yıl sonra Türkiye Cumhurbaşkanı,“Dünyanın ilk
10’uncu büyüğü olacağız“ diye halka umut narkozu vuruyor.