Kaynayan kazan kapak tutmaz. Çölde deve saklanmaz. Dağda duman gizlenmez. Gerçek, çoğu durumda, önceden bilinir. Önceki gün Kemal Kılıçdaroğlu, “Şeker fabrikalarını sattılar. İşçilerin bir kısmını işten attılar ve Türkiye 34 yıl sonra dışardan şeker ithal etti” dediğinde Afyonlu vatandaşlar şaşırmadı.
Yaşamışlardı.
Öğrenmişlerdi.
Gerçeği biliyorlardı
Hammaddesi pancar. Pancarı çiftçisi “anlaşmalı üretimle” yani kotalı ekiyor, dört kuşaktan beri bu işi yapıyordu. Ekim, söküm, fabrikaya teslim işlerinde bilgi birikimi vardı. Fabrika, en yakınında üretilen pancardan ne kadar işleyecekse o kadar alıyor. Fire, depoda bekletme, ziyan, çürüme olmuyordu, olmaması gerekirdi. Pancardan şeker, kalanından yan ürün “gıda alkolü” ve küspe üretiyordu. Gıda alkolü ayrı gelir, küspe de ilave gelir. Fabrikanın işçisi bilgili, eğitimli, bölgenin insanı, iyi yönetilirse emeğe ve kendi bölgesinin fabrikasına nankörlük etmesi mümkün değildi. Üretilen şekerin alıcısı yani pazarı hazırdı çünkü. Türkiye’de artan nüfusla şeker tüketimi her yıl...