Vakıf işi, hayır işi. Hile ve hurda katamazsın. Vakıf kurup onun üzerinden zenginleşme yolu açamazsın.
Tam tersidir.
Malın.
Mülkün.
Servetin.
Yedi sülalene
700 yıl yetecek kadar çok paran birikmiş. Kendi iç sesinle, kendi
kendine dersin ki; “Ben bu kadar malı- mülkü- serveti bu ülkenin
bana verdiği şanslar, fırsatlar, destekler sayesinde kazandım.
Yaşım da ilerlerdi. Kefenin cebi yok. Servetimin bir kısmı ile
vakıf kurayım. Bu vakıf, beni ben yapan ülkemin insanlarına hayırlı
işler kursun. Okul, üniversite, hastane açsın, kimsesizleri
korusun, acı çekenlerin acısına ilaç olsun.”