Bizden söylemesi. Ülke “insan boğazlama mezbahasına” döndü. Cizre’de, Sur’da ölen insan sayısı, Dersim’de ölenleri geçti. Şehit olan subay, uzman asker, polis sayısı Kıbrıs Barış Harekatı sırasında şehit olanların sayısına ulaştı.
Ölmek çözüm yapıldı.
Uçuruma götürüyor.
Kin derinleşiyor.
Nefret büyüyor.
“Türkiye iyi yolda mı, kötü yolda mı” diye anket yapılmış. Her 100 kişiden 52’si düşüncesini; “ülkemizin gidişi kötü…” diye belirtmiş. Aynı araştırmada; “Mutlu musun, mutsuz musun?” diye de sormuşlar. Her 100 kişiden 53’ü “ben mutsuzum” demiş.
* * *
İnsanlar iyiye muhtaç.
Önünü görmek istiyor.
Tam bu ortamda; “Irak’ta düşülen hataya Suriye’de düşmek istemiyoruz” diyen bir ses yükseldi ve hemen ertesi gün Cumhurbaşkanı ve Başbakan’ın uçağından hiç inmeyen külliye gazetecileri; “Ordu Suriye’ye…” diye uçurum kokan yazılar döktürdüler.
Irak’ da ne olmuştu?
ABD ordusu Irak’ı işgal planı yapmış, Türkiye’yi de bu planda kullanmak istemiş, Türkiye’nin Büyük Millet Meclisi ise “Komşumuz Irak’a yapılacak askeri işgalin ortağı, yandaşı, destekçisi olmak onursuzluktur” demişti.
Karar doğruydu.
ABD ordusu komşumuz Irak’a “vura vura demokrasi, öldüre öldüre özgürlük, bombalaya bombalaya ekonomik zenginlik getirmeyi” vaat ediyordu.
Irak’a özgürlük gelmedi.
Demokrasi gelmedi.
Zenginlik de gelmedi.
O tarihten bu yana komşumuz Irak, yanıyor, yıkılıyor. Kendini toplayamadı.
Saddam’ı arar oldu.
Özetle hata yoktu.
* * *
Şimdi “yine aynı süper gücün gölgesinde” komşumuz Suriye’ye “vura vura… öldüre öldüre… bombalaya bombala…” modelini diriltmeye altyapı hazırlıyorlar.
Çılgınlık bu!
Türkiye ordusunu Suriye’ye sürerse bu koşullarda Rusya ile İran’a da savaş ilanı anlamını taşır.
Savaş mecbur olunca yapılır.
Savaşa kazanmak için girilir.
Ne kazanacaksın?
Komşun Irak’la, komşun İran ile, komşun Rusya ile, komşun Suriye ile düşman olma pahasına ABD’nin dostluğunu mu kazanacaksın?
Kazansan ne yazar!