Arkadaşım Bekir Coşkun yaşıyor olsaydı Konya’da yaşanan katliam üzerine PAKO’nun ağzından “Umudunu yitirme Pako…
Bu canilik bir gün son bulacak…” diye yazardı. PAKO, Bekir Coşkun’un köpeğinin adıydı.
Küsme Pako!
Zalimce kürek darbeleri ile bir kardeşin Konya’da öldürülünce bak Türkiye’de milyonlarca insan ayağa kalktı. Cumhurbaşkanı ve eşi de “Kimsenin hayvanlara zulmetmeye hakkı yok…” dediler.
Umutlan Pako!
Bir kedi yavrusu için endişe duyacak kadar, bir anne köpeğin bebeklerinden ayırılmasını dert edinecek kadar, bir leyleğin yarası için koşuşturacak kadar, bir başka canlı yaşasın diye çırpınacak kadar ve Konya Hayvan Barınağı’ndaki vahşet için gözyaşı dökecek kadar yüce ruhlu insan sayımızda büyük artış var.