Gelin de damat da en mutlu günlerinin tarihe “utanç düğünü” olarak geçmesini istemezlerdi. Yazık damada, yazık geline. Sözüm onlara değil. Büyüklerine. Babalarına. Amcalarına. Meclis Başkanı'na. Eski Cumhurbaşkanı'na. Gidici Başbakan'a. Genelkurmay Başkanı'na. Şehit sayısının 8'e çıktığı gün; Genelkurmay Başkanı şehit cenazesine katıldıktan sonra Cumhurbaşkanı kızının “şatafat-gösteriş-kibir-para-zenginlik sarmalına batmış” nikahına katılmak zorunda kaldı. Genelkurmay Başkanı! Şehidim var. Gelemiyorum. Diyebilirdi. Diyemedi. Hayatın gerçeği; “şehidimiz için acı çekmek de var, Cumhurbaşkanı'nın devlet düğününe dönüştürdüğü kızımız ile oğlumuzun düğününde mutlu olmak da var” demeyi tercih etti. En utanılası etiket! Meclis Başkanı'na yapıştı.