Rahmetli dedem, binlerce sayfalık ciltler dolduran Kuran-ı Kerim’in tefsirini kendince bir cümlede özetlerdi: “Allah, ‘Bana kul hakkıyla, mal hakkıyla gelmeyin, o zaman ben sizi affedemem, ben ancak bana borçlu gelirseniz affederim’ der, unutma.”
Dedem dindar bir adam değildi ama “hakkı” bilirdi. Çocukken, hiç kimsenin hakkını yememem ve “mal hakkı” diyerek hayvanlarımıza kötü davranmamam konusunda uyarırdı.
İki yaşımdan itibaren yanında büyürken en çok hatırladığım bir başka sözü de ülkede ne zaman işler karışsa, “Merak etme sen, bak bu memleket şehitler, gaziler ve evliyalar yüzü suyu hürmetine ayakta kalıyor” cümlesiydi. Fahri dayımın Kıbrıs Barış Harekâtı nedeniyle “sefer görev emrine” çıktığı günlerdi.