İsrail’in ülkede bir hafta olağanüstü hal ilan etmesi, Netanyahu’nun Lübnan halkına evlerini terk etmelerini söylemesi, ki öyle yapıyorlar, Beyrut dahil siz bu satırları okurken dahi vuruyor olması, bölgede zaten 40 bin askeri bulunan ABD’nin, ‘savaşın yayılması ihtimaline karşı’ mazeretiyle takviye asker göndereceğini açıklaması, ki o da İsrail’i korumak amaçlıdır ve uçak gemilerinin kara versiyonudur, hepsinin tam da, Filistin ile Ukrayna’nın ana gündemi paylaşacağı Birleşmiş Milletler toplantısının manzarasını seyrederek yapılmasından daha büyük alay, meydan okuma olabilir mi?
Bölge ülkelerinin üst üste bu sefer Lübnan’a yönelik İsrail saldırısını kınamalarını/vahlanmalarını çaresizlik hissiyle eleştirebilirsiniz ve haklısınız ama birebir aynı durum Ukrayna için Avrupa özelinde de geçerli…
Üstelik onlar kınamıyorlar bile. ABD ve İngiltere ne istiyorsa paşa paşa yapıyorlar, ara sıra sızlansalar da, ‘höt’ dendi mi kaçacak delik arıyorlar. Hatta hatta, ABD-İngiltere arasında savaşın şiddeti konusundaki ayrışmalarda bile sinmişliklerinden an olsun sıyrılmıyorlar…
Lübnan’a kayan ilgi sanki, “Gazze gitti bari buraya bakalım” boyutuna...