Hepimiz bu düzene iyi alıştık, gazeteci kendine yakın düşünen siyasetçiyi konuk alıyor, kendi gibi düşünen kanaat önderini ağırlıyor. Kimse kimseye ters sıkıştıracak soru sormuyor. İzleyici de aynı fikirde. Akşamları tartışma programı diye izleyici önüne konan formatta da “makul” muhalifler oturtulmuş, herkesin belli sınırlar içinde kalacağından yayıncı da denetleyen de emin.
***
Herkes kendi dünyasında, çizilen sınırları aşan bir şey söylemeden, yağında kavrulup gidiyor İzleyici de aslında TV’yi bile açmadan, gazetesini eline almadan ne okuyacağını ne duyacağını biliyor. Alan memnun veren memnun da kimsenin dünyadan haberi yok.
***
Biri Hong Kong Çin Üniversitesi biri de Helsinki Üniversitesi’nden iki sosyal psikolog özellikle Amerikan seçimlerinde toplumun farklı kesimlerinin hangi haberleri aldığı hangilerini almadığı konusunda bir araştırma yürüttüler.
Donald Trump ile ilgili olumsuz bilgilerin yer aldığı bir haberi demokrat seçmenin yüzde 71’inin duyduğu belirtilirken, aynı haberi Cumhuriyetçi seçmenin sadece yüzde 49’u duymuş. Cumhuriyetçi seçmen daha çok Trump’la ilgili olumlu haberleri duyuyor. Demokrat seçmenin önüne düşen haberlerdeki skandallar vesaire Cumhuriyetçi seçmene ulaşmıyor bile, haberleri dahi yok. Onlar Trump’la ilgili neredeyse sadece olumlu haberlerden haberdarlar, muhtemelen Demokrat seçmene bakıp, ‘nasıl olur da bir insan böyle harika bir adaya oy vermez’ diye düşünüyorlar.