Kadınlara, yaşlılara, çocuklara silah sıkacak kadar adileşmişler.
Kenara çekilmelerine rağmen insanların üzerine sürüp vatandaşı ikiye biçecek kadar gözleri dönmüş.
“10 kişi olmuş her topluluğa ateş edin” emri verecek kadar pespayeleşmişler.
Milletin temsil edildiği Meclis’i, milletin iradesinin tecessüm ettiği yeri 7 kere bombalayacak kadar canileşmişler.
***
21. yüzyılın 2016’sında TRT’yi ele geçirirlerse diğer kanalları da ele geçireceğini düşünen demode bir kafayla başarılı olacaklarına inanmışlar mıydı? Yoksa “Ya tutarsa” umudunun peşine iliştirdikleri bir “Gidiyorsak yıkarak gidelim” gözü dönmüşlüğü mü vardı? Cuntanın içinde YAŞ’ta eleneceği kesin olanlar bulunduğuna bakarsak öyle.
Akılları kurcalayan başka bir soru daha var: Ya olanlar, daha büyük bir kalkışmanın ön gösterimi ise?
Sorular çok, haliyle şüpheler de öyle. Önümüzde zor bir dönem var. Çünkü bu kalkışmaya karşı olağanüstü geniş bir konsensüs ve işbirliği gerekiyor. Sorunları doğru teşhis ve doğru tedbirlerle izale edecek emanete ehil, liyakat sahibi kadrolar gerekiyor. Ancak tüm bunlar için de güven gerekiyor. Ama ne acıdır ki en çok sarsılan da o.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın başyaverinin bile darbeye karışan isimler arasında olduğu iddiasıyla gözaltına alındığı bir ortamda “güven” altın değerinde.
Tedbirler alınacak. Devlet parlamenter demokrasiye kastetmeye çalışanlara inat, bu ülkeyi sivillerin yöneteceği fikrinin etrafına çelikten bir zırh örecek. Akıl ve hakkaniyetten sapmamak ve bayağı intikam hislerinin tuzağına düşmeden ilerlemek şiar olmalı. Ancak şu da bir gerçek ki, “Bir daha asla” diyen ve bu uğurda can verip zafer kazanan milletin adalet duygusunu tatmin etmek, bir faktör olarak hep masada olacak.