Türkiye, Fırat'ın doğusuna gireceğini söyler söylemez, ABD Dışişleri Sözcüsü'nden 'Türkiye bu açıklamasına ABD onay veriyormuş gibi davranıyor ama bu doğru değil. Erdoğan yanlış beyanat veriyor' diye bir açıklama yapmıştı. Ardından, bu açıklamayı yalanlarcasına bir hamle geldi. Trump, ABD'den askerlerini çekme kararı aldığını açıkladı. Elbette kıyamet koptu. Başta senato dahil olmak üzere ABD'deki tüm etkin kuruluşlar, İngiltere ve Fransa karara tepki gösterdi. Hemen ardından PYD sırtımızdan bıçaklandık açıklamaları yaptı. Şam rejimiyle flört etmeye başladı. Ruhani, İran'dan koşa koşa geldi, Ankara'da temaslarda bulundu. Son cümle önemli. Bu kısma ilerleyen bölümlerde tekrar döneceğim. NE DEĞİŞTİ? Trump, seçim kampanyası sırasında da ABD'nin Irak işgalini ve Suriye'de olmasını eleştiriyordu. Ama Savunma Bakanlığı'nın, Pentagon'un PYD'yi DEAŞ'a karşı mücadelede önemli bir partner olarak nitelemesi ile kurulmuş ilişkilere de bağlı kalıyordu. Türkiye ise yıllardır, 'Ey ABD, DEAŞ'la mücadele benim de önceliklerim arasında. O halde bu mücadeleyi neden NATO müttefikin olan benimle beraber yapmıyordun da, sınırımda beni tehdit eden terör örgütünü silahlandırarak yapıyorsun?" diye soruyor, haklı olarak sitem ediyordu ve durum ABD ile Türkiye'nin ilişkilerini bozmaktaydı; bozulmanın sorumlusu da bizzat ABD'ydi. Sonra bir şey değişti ve Fırat'ın doğusuna müdahale sırasında ABD askeriyle kafa kafaya gelinmesinden duyulan endişe, arazide alınacak tedbirlerle filan da değil, çok daha proaktif bir beyanatla; "Askerimizi çekiyoruz" açıklamasıyla bambaşka bir boyuta geldi.