En bedbaht insan yaratanını unutup nefsini ilahlaştıran insandır. Bu insan nefsinin ve aklının taleplerini Rabbin yerine koyar. Kendi hayal dünyasında bir dünya kurar. Kendine göre kurallar, kutsallar, evetler, hayırlar koyar. Artık onun için ne yaratanın, ne kitapların, ne de peygamberlerin bir önemi yoktur. Zira saydıklarımı reddeden her insanın varacağı yol bu yoldur.
Ya hayatı boyunca böyle yaşar. Kendince bir din kurar. Hatta yer yer bu dinine uygun olan ayetler, hadisler okur. Kendini oyalar. Böyle yaşar. Böyle devam eder. Veyahut da hayatının ilerleyen yaşında nefsini...