Duayı ihmal ediyoruz. Sadece belli zamanlarda veya belli hâllerde dua etmemiz gerektiğini sanıyoruz. Halbuki insan her an ellerini ve kalbini duaya açmalıdır. Duayla kişi derdini Rabb'ine açıyor ve ondan talepte bulunuyor. Bu ne kadar özel bir hâldir.
Zora düşen zordayken elini açıyor da o zordan kurtulunca bir hamd ve şükrü dahi esirgiyorsa nankör olur. Hastalanınca hastalığı gitsin diye yalvaran, oradan çıkınca sadaka dağıtmıyor, hamdini tazelemiyorsa yanlış yapıyor demektir. "Şu işim olursa şu işi yapacağım" diyen, o işinin olduğunu görmesine rağmen sözünü unutuyorsa en azından vefasızdır.
YÜREKTEN İSTEYİN
Dua bir çağrıdır, kapıya gelmektir. Dua, hâli yüce Allah'a arz etmektir. Dua, çaresizliği ve yetmezliği itiraf etmektir. Dua, nimetin şükrünü ilan etmektir....