Hazreti Peygamber anlatıyor: Üç kişi yolda giderken sağanak yağmura yakalanıp bir dağın mağarasına sığındılar. Sığındıkları mağaranın önüne, dağın üzerinden bir kaya düşüverdi ve mağaranın ağzını kapattı. Bunun üzerine içlerinden biri şöyle dedi: "Allah için işlediğimiz bir iş varsa hatırlayalım ve onu vesile ederek Allah'a dua edelim, belki bizi bu beladan kurtarır."
Sonra içlerinden biri, "Ey Rabbim, benim pek yaşlı anne ve babam vardı, bir de küçücük çocuklarım. Onlara ben bakardım. Otlaktan koyunlarımla döndüğümde, koyunları sağar ve yavrularımdan önce anne babama süt içirir, onları beslerdim. Bir gün geç kaldım, karanlık bastıktan sonra gelebildim ve anne babamı uyumuş olarak buldum.
Yine her zamanki gibi koyunlarımı sağdım, çocuklarım açlıktan ağladıkları halde, anne babamdan önce onları beslemeyi, onlara süt içirmeyi uygun bulmadım. Anne babamı uyandırmaya kıyamadığım için, sabaha kadar başuçlarında bekledim. Ya Rabbi eğer bu amelim senin yanında kabul olunup rızanı kazanmışsa, göğü görecek kadar olsun, önümüzü açıver" dedi.