Sadece bu dünyayı düşünerek evlatlarının geleceği için yatırım yapan babaların onların ahiretini düşünmelerinde de fayda var. Yoksa arkanızdan böyle bir pişmanlık mektubu okunabilir
Canım babam. Güzel insan.
Varlığımın sebebi. Biliyorum beni çok seviyorsun. Nefes alışlarında
bile ben varım.
Bana geleceğe ait her adımımda yardım ettin. Çalıştın, çabaladın,
gayret ettin. Bana güzel bir yarın hazırladın. Kazandıklarını benim
için harcadın. Ben yedikçe sen yemiş oldun. Ben giyince sen giymiş
oldun.
Gözlerimin içine baktın. Dünyaya oradan baktın. En iyi okulda
okumam için uğraştın. Burs peşinde koştun.
Benimle sabahladın. Benimle geceledin.
Okul kapılarında az beklemedin.
Günü gelince bana iyi bir eş bulmak için her tarafa haber saldın.
Güzel, namuslu, ahlaklı, zengin, okumuş bir eşim olsun istedin.
Güzel bir düğün yaptın. Düğünüme para akıttın. Kalktın oynadın.
Gözyaşı döktün.
Sevgili babacığım, sana dünyamla ilgili her yaptığın için
minnettarım.
Beni kimseye ezdirmedin. Kimsenin yanında yalnız bırakmadın. Ben en
iyi okulu okudum, en parlak diplomayı da aldım. Evlendim. İyi bir
evlilik yaptım.
Şimdi dün bir çocuğum oldu.
Çocuğumu kucağıma aldım. Kokladım.
Öptüm. Sen yoksun. Ve sen yoktun.
Seni çok aradım. "Keşke babam da torununu görebilseydi" dedim. Ama
böyle takdir edilmiş. Dün evladın ne olduğunu anlayınca sana ilk
defa kızdım.
Darıldım. İçim incindi.