Hz. Peygamber (s.a.v.) bizi Rabbe vardıracak yolu çizdi. Mekke
ve Medine'de; insanların içinde yaşadı, yürüdü, içti, uyudu,
kalktı, konuştu, sustu, gülümsedi, ağladı, alışveriş yaptı, ticaret
yaptı, kazandı, paylaştı, hastalandı, iyileşti... Velhasılı insan
neyle karşılaşırsa hepsiyle karşılaştı.
Bütün yaptıklarını da sahabesi unutmadan dilden dile anlatarak
bizlere yansıttılar.
Ta ki, kendimize örnek edinelim. Çünkü O'nun bize örnek olduğunu
Allah bildirdi. Örnek edinirken kişi tam bilinmeden nasıl örnek
edinilecek.
Uykusu: Az uyurdu. Çok ibadet ederdi.
Gece erken uyur, sabah namazı öncesi teheccüde kalkardı. Uyurken
sağ tarafına uzanırdı. Uykusu hafifti.
Hasta ziyareti: Hastalara ziyareti ibadet kabul etmişti.
Müslümanın Müslümana karşı görevi olduğunu söylerdi. Hastayı
sakinleştirir, hali kötü bile olsa bunu söylemezdi.
İbadeti: Her hareketinde ölçülü ve dengeliydi.
Ruhbanlığa karşıydı. Gücün yetmeyeceği kadar nafile ibadeti uygun
görmezdi.
İbadetini sürekli yapardı. İbadetin az da olsa, sürekli olanını
severdi.
Cesurdu: Hz. Ali, Huneyn günü O'nun atını tek başına on bini
geçen düşman ordusuna karşı sürdüğünü söylüyor. Hiçbir tehditten
korkmadı. Hiçbir tehdit O'nu yıldırmadı.
İnsanları ayıplamadı.
İnsanlara ağır söz söylemedi.
Allah'ın kitabını uyguladı.
Dünya için değil, günah için öfkelenirdi.
Lüzumsuz konuşmazdı.
Az ve öz konuşurdu.