Her iman eden müminin yüreğindeki sevgili Hz.
Muhammed'dir. O'ndan gayrısına yüreğinde yer olmaz. Bu
sevgi manevi bir teslimiyettir. İlk müminler O'nu ölesiye sevdiler.
Sonradan gelenler methüsenasına şahit olup sevdiler. Görmeseler de
sevdalandılar. Yürekleri burkulduğunda Şahmiran'ın
dediği gibi dediler: "İmdat Medine'nin Sultanı
imdat!" Bu sevda tam teslim olanda da var, yarım
teslim olanda da.
Wilfred Smith'in dediği ne kadar doğrudur:
"İslam toplumunun en liberal kanadında
bile Muhammed'e yapılacak bir saldırıya ateşli bir
karşılık vardır." O'nun oturduğu yer kıskanıldı. O'nun
dudağının değdiği yer özlendi. O'nun mübarek saçına methiyeler
düzüldü. O'nun eliyle temas ettiği şey mübarek sayıldı.
Enes bin Malik, ki 10 sene O'na...