Düsseldorf - Nilgün Cerrahoğlu Merkel beş ayda beş kez geldiği Türkiye’de, Cumhurbaşkanı’yla yeni görüştü. Sığınmacı anlaşması, vize muafiyeti, iç politikadaki “kaygı verici gelişmeler”in yanı sıra; “Ermeni soykırımı oylaması” da görüşmelerde konu edildi mi, edilmedi mi bilmiyoruz. Bundestag’da 2 Haziran’da geçmesi beklenen “soykırım kararı” üzerine RTE Şansölyeye bildiğimiz kadarıyla bir “one minute” çıkışında bulunmadı. Geçen yıllarda Batı parlamentolarında gündeme gelen “Ermeni tasarıları” oylamaları öncesinde yaşanan fırtınalar düşünüldüğünde, Ankara’daki bu sessizlik garip değil mi? Neye yormalıyız bu sessizliği? Kimbilir belki de Erdoğan’ın Batı’yla mesafenin artık tamiri olmayan biçimde açılmasına itirazı yoktur… İçte ve dışta tırmanış Faşist İtalya’da her duvarda yazılı olan Mussolini’nin ünlü “Ne kadar düşman, o kadar şan!” sözlerini hatırlatan şekilde RTE de belki Batı’yla köprülerin sonuna dek yakılmasında mahsur görmüyor... İçerde Kürt sorunundaki tırmanma ve kutuplaşma başkanlık projesine giden yolun taşlarını nasıl döşemekteyse; dışta da krizlerin alevlenmesi; RTE’nin “siz kendi yolunuza, biz kendi yolumuza, bitaraf olan bertaraf olur” söylemlerini pekiştirir. Parlamentolarından Ermeni soykırımı kararları geçiren çifte standartlı Batı’nın Türkiye eleştirilerine kulak asmak yerine, “milli irade”ye bu durumda sorgusuz sualsiz “sağlam irade” yanında pozisyon almak kalır.