FETÖ ile mücadelenin zorluğu herkesin malumudur.
Zira, satılmışların, 15 Temmuz işgal girişimi sıradan bir darbe kalkışması değildi.
15 Temmuz, devletin bütün kademelerinde örgütlenen FETÖ’nün, yeterli güce eriştiği kanaatine vardıktan sonra başlattığı bir topyekun harekattır. Yani işgal organizasyonunun ağırlık merkezi silahlı kuvvetlerin dışındaydı.
Bu yüzden, o gece millete kurşun sıkanlarla sınırlı bir soruşturma, organize suç örgütünün sadece tetikçilerini cezalandırmak anlamına geliyordu.
Öte yandan, 40 yıldır devletin kılcal damarlarına kadar sızan bu takıyyeci bukalemunlarla, mevcut sistem içerisinde mücadele etmek zor değil, imkansızdı.
Zira, yargı sistemimizde hâlâ FETÖ’cülerin yoğun olması ve örgütün kırk yıldır yargı sistemindeki açıklar üzerine çalışması böyle bir mücadelenin boşa zaman kaybı olacağı için Olağanüstü Hal kararı alındı.
Ve özellikle, “Bu, millete karşı değil, devlete karşı yapılacak bir uygulamadır”açıklaması da yapıldı.
Ancak, FETÖ’cülerin, kendi suçunu masumların üzerine atma konusunda ne kadar mahir oldukları da dikkate alınırsa mağdur oluşmaması çok zordu.
Oluşan mağduriyet konusunda son derece duyarlı davranan devlet, bu tür yanlışları bertaraf etmeye yönelik mekanizmalar kurdu.
Ama sayın Kılıçdaroğlu’nun, bireysel mağduriyetlerin takipçisi olmak varken, doğrudan OHAL’e karşı savaş açması çok manidardı.
Kılıçdaroğlu’nun, FETÖ ile mücadele konusunda, bir sade vatandaşımızın duruşunu bile sergileyememesi, “FETÖ kumpası ile göreve gelen ve geldiği günden bu yana da FETÖ’nün lojistik desteği üzerinden siyaset yap