Ortadoğu'da kartların yeniden dağıtıldığı bir süreçte Türkiye'nin aldığı pozisyon ilgi uyandırdığı kadar tartışılıyor da...
Milli sınırlarımızın bitişiğinde ve yakın coğrafyamızda uygulamaya konulan senaryo hem uyanık hem de proaktif olmayı gerektiriyor. Bu zinde duruş, dışarıda çıkarlarını koruyup kollayan Türkiye'nin içerideki yapısal sorunlarını da çözüm yoluna koymasından geçiyor.
Türk askerinin "Musul, Katar ve Somali'de konuşlanma" biçiminin verdiği mesaj ancak Kürt sorununun aşılması ve terörün sona erdirilmesi ile anlam kazanabilir. Aksi takdirde tüm iddia ve hedeflerine karşın Ankara'nın, Ortadoğu'daki kritik gelişmelerin izdüşümü etnik ve kitlesel problemlerle baş edebilmesi güçleşir.
Bugünlerde, "Milli Birlik ve Kardeşlik Projesi"ne yeni bir ruh ve isim verme arayışı sürüyor. Milli Birlik zaten olmazsa olmaz. Bunun yanına, "Demokratik Sağlamlaştırma" perspektifinin eklenmesi de acil ihtiyaç. Terörle mücadeledeki kararlılığa, terör örgütünün bazı kent merkezlerindeki sinsi tuzaklarına, şehit cenazelerine, bölgedeki sade vatandaşın hayatını güçleştiren olaylara rağmen tarihi fırsat penceresinin açılması hâlâ mümkün. Ülke genelinde yüzde 65-70 bandında, Doğu ve Güneydoğu'da yüzde 80-85 aralığında önemli bir kesim terörün sona erdiği, demokratikleşmenin konuşulduğu, kimlik kaygılarının giderildiği, anayasal uzlaşma ile tahkim edilmiş çözüm beklentisini ifade ediyor. Yani...