Değerli arkadaşlarım, beni bilirsiniz, hayatta nesi varsa vatan mücadelesine vermiş ve bu dünyada yazdığı kitaplar ve yazılardan başka bir şey sahibi olmayan bir arkadaşınızım.
Bunu kimseye kanıtlamak durumunda değilim, geçmişim ortada. Bana kızıyorsunuz. CHP’nin seçim bildirgesindeki AKP tekrarı vaatleri Facebook’ta yazdım diye…
Beni dinlemiyorsunuz bile… Yorumların içinde küfreden, tehdit eden, “seni adam sanmıştık” diye yazan bile var. Ayıptır, ayıp…
Bakınız, en büyük düşmanımız radikalizmdir, insan radikalleştikçe sertleşir ve tahammülsüzleşir. Bu Türkiye’nin son 60 yılına hakim olan dinci sağ siyasetin yarattığı ve ne yazık ki, toplumun bütün katmanlarına yayılan bir hastalıktır. Oysa biz birbirimizi, hatta karşı tarafı dinlerdik, ne dediğini anlamaya çalışırdık. Tartışmaları haklı çıkmak için değil, gerçeği bulmak için yapardık. Ne oldu bize? Niye tartışamıyoruz? Birimiz, diğerinin fikrine itiraz ettiğinde ona saldırmak, geçmiş arkadaşlığı üzerinden azarlamak ya da “yazıklar olsun” demek bizim özelliğimiz olamaz.
Biz hapisteyken STV haberde yayımlanan kara propaganda kliplerini, STV logosuyla koyup, “haydi buna da cevap ver” diyen bile var. Sırf haklı çıkmak için en kuyruklu yalanları sıralayanlar var. Onları tanıyorum, kötü değiller biliyorum, ama bir uyuşturucu gibi internetten yayılan bu sahte bilgilere kapılıyorlar.
Bana yazan arkadaşlarımdan biri, duruşumu eleştirmek için Doğu Perinçek’in Deniz Gezmiş’i ihbar ettiğini, Erdoğan’a “İslami Kemalist” dediğini, Apo ile halay çektiğini, filan yazdı. Nasıl yapabiliyorsunuz bunu, gerçekten bilmiyorum. Doğu Perinçek’i recmetmek en çok kimin işine yarar bir düşünün?