O gün genç astsubayın matarasındaki yarım su 12 elde dolaştı, 12 dudağa dokundu, 12 canı serinletti. 28 yıl sonra bugün yine aynı düşmana karşı siyasi mücadelenin neferi olarak savaşırken, genç astsubay, Nevşehir’de Bora Özkök adında yarım matara su taşıyan başka bir adamla karşılaştı. Bu kez kendisinin ve arkadaşlarının suya ihtiyacı vardı...
Su, bir mataranın içindeydi, matara bir askerin belinde ve asker ancak dağ keçilerinin yürüyebileceği kadar sarp ve keskin, ama bu haliyle tezat mitolojik çağrışımlar yapan, Hafrikeliya adında bir tepenin başındaydı. “Tanrı burayı canlı yaşam olmasın diye yaratmış olmalı” diye düşünürdü sık sık. Çünkü adı insanın kulağına değdiği anda, her yanından yaşam fışkıran bir kadın çağrışımı yapmasına rağmen, yaşam ile ölüm arasındaki sert kavganın izine her adımda rastlanan bir yerdi. Metrelerce toprak altına inen bir kayayı ortasından yararak fışkıran, ama hiç kimse ulaşamadığı için meyveleri yıllarca sadece dibine düşerek çürüyen ve sadece sineklere yar olan enfes dağ armutlarına rastlayabilirdiniz. Birkaç adım atsanız dokunacak kadar yaklaşıp, mesafe içine o anın olanaklarıyla asla aşılamayacak engellerin sıralandığını hayret ve kızgınlıkla görüp tanrının espri anlayışını düşündüğünüz bir yerdi.
Aşağısı Oğlanik Deresi, karşısı Deryabaka Gediği, arkası Tahtereş kayalıkları...
DAĞLARDAKİ EN KIYMETLİ ŞEY O SU
Türkiye’nin belki de en güzel kokurdanlarının olduğu yer. Koca bir derenin bir anda ortadan kaybolup, birkaç kilometre ötede yer altından fışkırdığına tanık olunan ama o suya ulaşmanın çok...