Tekrar dönelim “fark” meselesine.
Maksadım “farkı” ortaya koyarak öne çıkmak falan değildir.
19. asırda tavan yapmış ve Cumhuriyetin ilk yıllarında bir kısım öğretmen/müdürlerin ilkokullarda pazartesi ve Cuma günleri toplu merasimlerde öğrencilere; “Çocuklar Allah’tan şeker isteyin” diyerek kendince (haşa) Allah’ın “olmadığını” ispat etmek için “şimdi benden şeker isteyin” hezeyanını hatırlatırcasına “geviş” getirenler var.
Şu “şeker istemek” meselesini biraz açayım.
1930’lu 1940’lı yıllarda bir kısım ilkokullarda toplu merasimlerde okul müdürü öğrencilere “Çocuklar Allah’tan şeker isteyin” der. Çocuklar “Allah’ım! bize şeker ver!” diye bağırırlar. Biraz beklenir. Okul müdürü tekrar müşahhas (soyut) kavramı henüz inkişaf etmemiş öğrencilere “Çocuklar şimdi benden şeker isteyin!” der. Öğrenciler hep birlikte “Örtmenim ! bize şeker ver!”. Böylece okul müdürü /öğretmen kendince “Allah mefhumunun bir hurafe” olduğunu çocuklara şeker atarak “ispat” etmiş olur.
Ülkemizde bu hezeyanı hatırlatan davranışlara şahit olmaktayız, bazen.