Kimse canının sıkılıp ağzının tadı kaçsın istemiyor. En azından bayram boyunca yaşamak istiyor bu duyguyu. Dünya birkaç günlüğüne de olsa sakinleşsin diliyor. Küs olan barışsın gizli açık diş bileyen sinirlerine hakim olsun arzusu taşıyor. Çocuk, genç, yetişkin, yaşlı birbirine yaklaşsın. Günlük hayatın katı sınırları gevşesin. Aç gözetilsin. Yetim unutulmasın. Yaşlılar fazlalık muamelesi görmesin. Azın çoğun dengesi değişsin. Merhamet köpürsün. Kucaklar birbirine sonuna dek açılsın. Mevsimin, bulutun, güneşin huyu değişsin diye umuyor. Bayram adeta hayalden kanatlanıp gelen bir mümkünlükler şehrayini olsun derdini taşıyor. Hakkı yok mu buna insanın? O bütün bunlara layık bir varlık değil mi? Dilese, istese imkansız mı hepsi? Bir vazgeçiş, bir...