Asıl bilgi gözükmeyen bilgidir ve hayatı marifetiyle çekip çevirendir. Bazen düş, bazen hayal, çokça tecrübe fakat mutlaka düşüne taşına zamanla oluşur o bilgi. Kuşlardan, bitkilerden, rüzgarın huyundan, güneşin can verici oklarından geldiği gibi bir güzel yüzden bir çift tatlı sözden de ilham alır. Ağzımızın içinde, gözümüzün ışığında, sesimizin kararında ve ayağımızın basışında saklanır. Kitapta altını çizeceğimiz bir cümle ile karşılaştığımızda nasıl heyecanlanırsak bir fincan kahvenin köpüğünde dönen o kokulu sıcaklıkta da hatırladığımız pek çok öz bilgi vardır. Bilgi bizimle birlikte doğar, yoğrulur, şekillenir ve yaşama hünerine dönüşür.
Evin bir köşesine ustaca konulmuş lambadan yayılan ışık nasıl bizi rahatsız etmezse, sütün içindeki kimya bilgisi, giydiğimiz ayakkabının tabanındaki fizik gibi cep telefonumuzdan tweet atmamızı sağlayan matematik de içimizi daraltmadığında güzel bilgi olarak kalır. Ne zaman ki ruhumuzu daraltan, hayatımızı aksatıp kafamızı karıştıran bir durumla karşılaşırız, orada bir bilgi problemi vardır. Hem öğrenme, hem yaşama yönünden böyledir bu. Bilgi üretmek kadar o bilgiyi yaymanın da...