İki çok yakın arkadaş birlikte ava çıkmışlardı. Avın en kızışmalı anında biri diğerine seslendi; ‘Benden ayrı düşme. Her halde kendini göster.’ Öteki de aynı şeyi söyledi. ‘Dikkatli olalım. Kendimizi birbirimize mutlaka gösterelim.’ Gösterme, görünür olma, kollamanın ve kollatmanın şekliydi. Yoksa bir anda av yön değiştirebilir. Beklenmedik şeyler olabilir. Ava giden avlanabilirdi. Görünen ve gösteren güvenlik mesajı veriyordu her halde. Saklanan hem kendisi hem de öteki için şüphe demekti. Olumsuzluğun bin bir ihtimaline bürünmek demekti. Açık olan açıklıktan korkmaz. Korkan kapanır. Saklanan hesap içindedir. Kapanan aklın ve hayalin tezgahında ne dokuyacağını şaşırır. Bu yüzden olacak Cengiz Han’a atfedilen bir söz var; ‘puştluk düzlükte olur’. Herkesin saklandığı yerde kimin nereden hangi ateşi salacağı ya da hangi ateşin üzerine geleceğini bilemez.
Saklamak, saklanmak bir mal ve duygu hatta niyet mülkiyeti içerir. Sakınmak, işitsel olarak ona benzese bile iki yönlü korumaya karşılık gelir. Bir anne sakınırken kendisini ve çocuğunu da korumuş olur. Bir söz söylerken de açığa çıkar sakınmak bir davranışta bulunurken de. Saklamak ise ister istemez bir ötekiyle...