Bazıları, olan bir şeyi olmamış sayarsak o şeyin yok olacağına inanıyor. Hatta o kadar ileri götürülüyor ki bu inanç, ebedi bir körlük ilahiyatına bürünerek kendisine yeni tanımlar getiriyor. Sebeplerin ağır gerekçesinden kaçanlar için sonuçlar her zaman göz ardı edilebilir. Gözümüzü yumarsak olan şey birden olmamış oluverir. Oysa sebepler çoğunlukla birbirini besleyen tabii ve akli süreçlere bağlıdırlar. Hiçbir iyi yada kötü şey kendiliğinden ve birdenbire olmaz tabiatta ve insan zihninde. Bir sanat eserinin dört mevsime benzer şartlar içinde yoğrulması gibi doğadaki her oluş da böyledir. İnsan gözlemle, duyguyla, tecrübe ve bilgiyle akleyerek olaylardan olgusal düşünceye ulaşır. Olaylar çok kere karışık, şiddetli, yıkıcı, beklenmedik hatta anlamsız gözükebilir. Oysa aklın meyvesi zeka...