İnsansız çözümlere aşırı methiyenin yükseldiği bir dönemi yaşıyoruz. Robotlar, insansız hava araçları, yapay zeka, sanal para vb bir süredir büyük ve geri dönülemez buluşlarmış gibi dayatılıyor. Bilgiye bağlı her icadın doğru kullanıldığında hayatın kalitesini artırıp pek çok işi kolaylaştırdığı inkar edilemez. Bilgi mutlaklık değil bir alternatif açıklık olduğu sürece önümüzü açar. Mutlakiyet kazandığında ise tiranlığa dönüşür. İnsan zihninin şimdilik bir büyük ilerlemesi sayılan bu hamleler bilgi olmaktan çıkıp kendine göre bir ilahiyat dayatıyor. Kökünde insanın doğasına dair ince hesapların saklandığını kimse dillendirmiyor. Dünyada, insana dair hemen her mesele, insandan uzak tutuluyorsa ve insana rağmenlik taşıyorsa orada insan adına bir büyük tuzak kuruluyor demektir.
İnsan içinde ve insanla çözülmeyen her mesele sadece sorumluluktan kaçmak değil sorumluluğu kitlelerin üstüne yıkmak anlamına gelir. Şöyle diyorlar söylem üstünlüğünü ele geçirenler; altın çağ sona erdi, şimdi her şeyin kıt kanaat yeteceği bir zamana giriliyor. Emek ve toprağın artı değeri gündemden düştü. Ondan olmalı gözle görülür derecede artıyor küresel yoksulluk. İnsanın doğası problemlerle...