Yahya Kemal’in ‘Üsküp ki Şardağı’nda devamıydı Bursa’nın’ mısraı iklim denilen kültürel sürekliliğin güneş misali devamlı parlayan berraklığına dair söylenmiş en nitelikli yorumlardan birisidir. İki dağ arasında görsel olduğu kadar (Uludağ- Şardağları) imgesel yüceliği de vurgulayan bu mısra her ne kadar bir kopuşun ardından hasret hissiyle söylenmiş bile olsa içerdiği ufuk kadar idealle canlılığını daima korur. Osmanlı’nın Batı’ya ilerlerken kurduğu oluş düşüncesi, sonunda insana dayanır. İnsan ise yekpare düş ve düşünce demektir. Bu hali ise en yaratıcı şekilde şiir dile getirir. Öyleyse, Balkanlara bakmak salt harita bilgisine hapsedilecek bir coğrafya bakışı değil tarihsel varoluşumuzun iliği sayılan tarihin ruhuna eğilmek demektir. Mustafa İsen ve Tuba...