N. Ahmet Özalp, sessiz fakat değerli insan tipinin tam karşılığıydı. Sessiz nitelemesinden sonra fakat uyarısını bilerek yapıyorum çünkü hayatı tutan ve insana sürekli umut aşılayan böyle kişiler nadirdirler. Onlar, kendi meslek ve meşrepleri içinde ömür sürerken geriye unutulmaz izler bırakırlar. Sessizlikleri mizaçları kadar meselelerine bağlılıklarına bağlıdır. Hasbilikle örülü dostluklarıyla ise benzersizdirler. Ahmet Özalp’i hem tanımanın hem de dostu olmanın nasibiyle yaşadım. Yıllar önce Kaşgar’ı çıkarırken, Küçüksu’dan yukarıya kıvrıldığınızda, biraz sapada, yamaçta neredeyse tek başına tutunmuş bir apartmana gittiğimi hatırlıyorum. Hem hazırladığı yazısını alacak hem de o yıllar araştırmasını yaptığım bir konu...