Dergiciliğin düşünce, kültür, sanat ve edebiyatla ilişkisini; ilgili kabiliyetlerin eğitimindeki yerini, entelektüel ortama katkısını… konuşmayı artık geride bırakmış olmalıyız. Çünkü söz konusu değerlerin sürekli işlenerek sürdürülmesindeki zorunluluk dergiciliği özel bir araç katına yükseltmeyi gerektirmiyor, zaten o -ferdî bir gayretle- orada bunun için bulunuyor.
Problem, değer üretimiyle dergiciliğin ve buna mahsus ferdî gayretin günümüzde artık simetrik olmayışıdır. “Ürettiğin değer kadar konuş” yerine “Paran kadar konuş” sözünün öne çıktığı şu ortamda ferdî gayretlerin maddiyat duvarına toslayarak parçalandığı malumdur.
Dergilerin zikrettiğimiz nedenlerle yaşamasından yana bir tercihte bulunduğumuzda ise kurulması zorunlu çok dolaşık bir ilişkiler yumağıyla yüz yüze geliveririz.
İki aylık kitap kültürü dergisi Şiraze’nin editörü M. Sedat Sert, yazımıza başlık olarak seçtiğimiz soruyu merkeze alan son yazısında (Eylül-Ekim 2023, sayı: 19) o yumağın içinden bir umut ışığı bulmaya çalışmış.
Sert’in on üç madde özetlediği o umut ışığını, buradan da paylaşmak istiyorum:
“1. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın himayesinde, iki yılda bir defa...