İstanbul Mushafı’nda, cilt kapağı ve zahriyeden kitabete kadar işlenen 1001 tezyin – tezhipte maruf rumîlerden, geometrik desenlerden yararlanılmasının yanısıra, Mushaf’ın ihtiva ettiği Safavî, Memluk, Osmanlı ve diğer devirlerin mimari ve sair eserlerindeki hat ve süslemelerden de yararlanılmıştır.
Sadece Osmanlı üzerinden bakar isek, bunun anlamı şu:
Osmanlı’da 18. yüzyıldan itibaren elyazmasının geriye çekilmesiyle, hüsn-i hat mimari yüzeylere daha çok çıkmış ve dolayısıyla Müslüman sanatları gerilemeye başlamasına rağmen, bu sayede halkın görüşüne daha fazla sunulmuş ve böylece görme zevki daha yaygın hâle gelmiştir.
Öte yandan, avamın dikkatini çeken süslemelerle, havasın ilgisine daha çok mazhar olan hüsn-i hat üzerinden ortaya çıkan ikilik, cami ve Mushaf...