Kovid salgınının, sadece insanın sağlığını değil, sosyal ilişkilerini de olumsuz yönde etkilediği; herkesten kaçma, eve/içe kapanma, gündelik ihtiyaçları ve iletişimi ekranlardan sağlamak adına ufuksuz yüzeylere mahkûm olma, sesten ve dolayısıyla nefesten uzaklaşarak muhabbetten yoksun kalma vb. insan fıtratıyla bağdaşmayan hâllerin hükmü altına girildiği malumdur.
Bu bağlamda, sıkça duyduğum yargılardan biri şudur: “Sohbet kültürümüzü kaybettik.”
Kültürü, salt “yaşama biçimi” olarak aldığımızda isabetli görünen bu yargı, sohbeti inancımıza mahsus bir emir olarak aldığımızda isabetli görünmüyor. Çünkü Nebevî bir emir ve uygulama olarak sohbet, hem zahirî ve batınî ilimlere hem de muhabbete asıl mayasını veren şeydir.
“Hani o (Peygamber) arkadaşına (shb:...