Hz. İbrahim’in soyu olarak Hanîf milletinin ve Hanifî şeriatının Peygamberimiz Aleyhisselam’a bağlanmasıyla, onun “Arapların hepsi İsmail’dendir. Ancak şu dört kabile hariçtir: Sülef, Evzâ, Hadramevt ve Sakîf” haberi de, Hz. İbrahim’in oğlu Hz. İsmail’i, Hicaz’dan göç eden atalarının yerlerine getirerek eski kavmini diriltmediğine, bilakis Hz. İsmail’den türeyen yeni bir kavme atalık ettiğine yorulabilir. Buna göre Amorî - Akkad - Amâlika ayrımları ortadan kalkar ve Araplar Hicaz’ın tek hakimi olurlar.
Ancak tarihçilerin ilgili rivayetlerine göre Amorî-Amâlika’nın Araplaşması ve dolayısıyla Hz. İsmail’in yeni milletinden (Araplardan) sayılmaları için Peygamberimiz Aleyhisselam’a kadar uzun bir sürenin geçmesi gerekecektir. Bu uzun süre aynı zamanda Yahudilerin Hicaz ve Filistin’deki Amâlika ile ilişkilerinin ve onlara duydukları derinin kinin de Tevrat’a belli safhalara göre işlemelerinin süresidir.
Bunların ışığında yapılan her inceleme ise bizi söz konusu Yahudi kinin ilahi olmadığına, ancak planlı bir siyasetin neticesi olduğuna götürecektir.
Şöyle ki, yukarıda ana hatlarıyla zikrettiğimiz üzere Amâlika dendiğinde, ilk yurtları olması bakımından Güney...