Keşke iki takım da çıksaydı

Tribünlerin neden olduğu utanç verici olaylar sebebiyle TFF 1. Lig play-off finali, 4 Haziran'da başladı; 5 Haziran 00.45'te bitti! Sinir sistemim bozulduğundan sabaha kadar uyuyamadım. Böyle rekor sayıda olayların yaşandığı bir maç nasıl sonuna kadar devam etti? İlk devrede de ikinci devrede de yağmur gibi gelen yanıcı maddeler sebebiyle maç başlayamadı.
Ayrıca biri ilk, biri de ikinci yarıda yine yanıcı maddeler yüzünden maça ara verildi. Bunun dışında maç boyunca sahaya her taraftan yanıcı maddeler yağdı. Çimlerin 4'te biri yandı. Kısacası iki şekilde can güvenliği yoktu. Biri maddeler yüzünden, diğeri zehirli gazlar yüzünden... Öncelikle Antalya Valisi ve Emniyet Müdürü'ne sormak istiyorum: Hayatım stadyumlarda geçti. Pazar gecesi statta sonu gelmeyecek şekilde sahaya yağan yabancı maddeler içeri nasıl sokuldu? Bana sorarsanız dünkü maç 'Sahaya yağan yabancı madde' açısından, Guinness Rekorlar Kitabı'na girer!
İkinci büyük eleştirim Ali Palabıyık'a: Teknik açıdan baktığımızda gergin bir ortamdaki yönetimi mükemmeldi. Ama madalyonun öbür yüzü bu maç kesinlikle tatil edilmeliydi. Adım gibi eminim, şimdi Palabıyık için "Helal olsun. Büyük soğukkanlılıkla maçı oynattı ve bitirdi" denilecek. Ama unutulmamalıdır ki, bu maçtaki olaylarda bir can kaybı yaşansa, bugün onu methedenler en ağır eleştirileri kendisine yaparlar, hakemliği bile giderdi. Bu maçın oynatılıp bitirilmesi örnek teşkil edeceğinden, maddelerden bir yaralama olmazsa liglerimizde hiç bir maç olaylardan dolayı tatil edilmez.

İKİ HOCAYI DA KUTLARIM
Ne yazık ki dün olaylardan dolayı maçın teknik analizini yapamamıştım. Yine yapmayacağım ama belirteceğim çok şeyler var:
İki teknik adamın centilmenliği ve çağdaşlığı örnek teşkil etti. Maçın önemi ve yaşanan olayların sinir katsayısını üst düzeye çıkarmasına rağmen, iki takım futbolcularının da sadece futbol oynamayı düşünerek yaptıkları onurlu mücadeleye saygı duyuyorum.
Finalde Türk futbolunun iki köklü kulübü karşılaştı. Gençliğimde Göztepe ve Eskişehir'in efsane kadrolarına hayrandım. Onların maçlarını izlemek için İzmir ve Eskişehir'e defalarca gittim. Duygusal anlamda gönlüm iki takımın da Süper Lig'de olmasını istiyordu ama tabii ki biri gelecekti. 14 yıl sonra Süper Lig'e dönen Göztepe'yi kutlayıp başarılar diliyorum.
Eskişehirspor'a geçmiş olsun. Onlar da üzülmesinler, penaltılar şans işidir. Zaten penaltılar da sürekli gitti geldi. En canlı örnek Yılmaz Vural'dır. Geçen sene de aynı play-off finalinde Adana Demirspor'la, Alanyaspor'a kaybetmişti.

YAZININ DEVAMI