Bir seçim sendromu yaşayan CHP’de, çözüm “Başkanı değiştirelim” noktasında yoğunlaşmış görünüyor.
CHP otoriter bir devlet partisi olmakla, sosyal demokrat bir parti olmak arasında gidip geliyor.
Enerji, parti içi kavgada, iç iktidar mücadelesinde harcanıyor. Parti içi ayrılıkların, geliştirici bir katkısı veya düşünsel bir derinliği de olmuyor.