Çünkü iyi bir sistem oturduğunda işler uzaktan yöneticinin denetiminde de işler. Bir sene kendi ofisine uğramadan dünyanın çeşitli şehirlerinden işlerini yöneten, milyon dolarlık cirosu olan şirket sahibi tanıdıklarım var.
Mesai saatlerinin işlemediği, izin günlerinin anlamını yitirdiği, bayram ya da gece yarısı tanımayan istisna meslekler de var tabii. Aklıma ilk olarak gazetecilik geliyor; eş, akraba, çocuk bahanelerine sığınmadan görev çağırdıysa anında görev yerinde olmayı şart koşuyor bizimki.
Bir diğeri de kuşkusuz siyaset. Siyasetçinin illa bir şey yapması, çalışması da gerekmiyor. Çünkü mevcut bütün mesleklerin ötesinde siyaset öncelikle bir vitrin işi. Bir şey yapıyormuş gibi görünmek, orada olmak çoğu zaman bir şey yapmaktan daha önemli. Sonuçta algı belirleyici oluyor.