Aslında dünyanın en kötü salonlarından biriydi. Yeraltında olduğundan filmin ortasından sürekli tren geçtiğini düşünürdünüz, çünkü metronun sesi yankılanırdı her salonunda. Koltuklar deseniz özellikle rahatsız olsun diye tasarlanmış gibiydi, bacak mesafesi falan yok gibi. Perde deseniz evdeki televizyondan biraz büyük. Hatta kimi evlerdekinden daha küçük. Ama yine de orada kendimi bir Woody Allen filminde zannederdim yaşlı sinema seyircisinin arasında. Zaten, Woody Allen'ın filmlerini hâlâ gösteren bir-iki salondan da biriydi. Ve artık yok.