Esnaf memnun, hükümet memnun, o zaman bize söz düşmez değil mi? Ama Nişantaşı'nda gidecek yer bulamayanlardansanız kentteki Arap istilasına yabancı düşmanlığı tuzağına düşmeden itiraz etmek istediğinizden eminim. Sanırım Beyaz Türkler homurdanarak, kabullenerek ve ellerindeki birkaç kaleyi koruyarak bu fırtınayı atlatmaya çalışıyorlar. Her şeye olur diyen bir liberal olsanız bile bir büyük şehrin en ayrıcalıklı semtindeki hemen her mekanın sadece Arap müşteriye hitap etmesi, kendilerini buna göre dönüştürmesi ciddi bir sorun. Nişantaşı epeydir estetik işgal altındaydı zaten, şimdi bir zamanlar 'Arabia' denilen Tarabya'nın yerini almış durumda. Ah o eski İstanbul... Aslında çok da eski değil, yüzyılın başındaki, yani sadece 22 sene önceki Nişantaşı'nı düşünüyorum. O günlerden kalma bir arkadaşım tersine beyin göçünün ilk temsilcisi olarak Washington, D.C. bölgesinin ayrıcalıklı banliyösü Bethesda'daki hayatını bıraktı ve İstanbul'a kesin dönüş yaptı. Bir sene sonra Türkiye'nin değişeceğini düşünüyor, "Bu ülke yaşanmaz oldu," deyip bir anda çekip gidenlerin anında geri döneceğini bildiğinden erken davrandı. Nerede buluşacağımızı konuşurken de "Hala House Cafe'de mi buluşuluyor?"...