Birkaç aydır basın çevrelerinde önümüzdeki bir, bir buçuk sene içinde yeni gazetelerin çıkacağı, medyadaki patronluk yapısının değişeceği gibi senaryolar konuşuluyor. Fehmi Koru'nun da kulağına gelmiş bu iyimser beklentiler, o da belki ucundan köşesinden kolonya kokusuna nur yağar mı diye umutlanıyor.Yeni bir gazete beklentisi içinde olanların ellerindeki tek veri Ekrem İmamoğlu'nun İstanbul'u kazanması. İmamoğlu belediye imkanlarıyla gazete çıkarmayacak, zaten bu işlere bulaşmayacak kadar zeki. Ama bu seçimi rüzgarın döndüğüne, iktidarın güç kaybettiğine yoruyorlar eskinin iktidar sahibi medya yöneticileri. Kim bilir, belki bir dönem Asil Nadir'in medyaya girmek üzere davet edilmesi misali Hamdi Ulukaya'yı kandırır muhalifler. New York'ta onu kuşatma altına alan gazeteciler kulağıma geliyor. Göreceğiz bakalım, umarım yeni gazeteler açılır, gazetecilere yeni iş imkanları ve dinamik gazetecilik yapmak için bir rekabet ortamı doğar. Dün bir meslektaşımla dertleşiyordum, "Şu meslekte ıstakoz yarıştıramadan, içinde duş olan oda olmadan emekli olacağız bu gidişle," dedim. Chobani yoğurtlarının sahibi Ulukaya olur da medyaya girer, bize 80'lerdeki o para yağan yılların bir benzerini yaşatır mı? GAZETE ENFLASYONU Medyada neden yeni gazetelere ihtiyaç olsun anlayamıyorum. Sırf CHP'nin halihazırda iki televizyon kanalı var. İzmir belediyesi destekli bir başka televizyon kanalının da yolda olduğu doğrulanmamış bir dedikodu. Birgün'ünden Yurt'una, Evrensel'den Yeni Çağ'a irili ufaklı bir sürü "muhalif" gazete var. Sözcü'yü saymıyorum bile. Bir de neden çıktıklarını anlamadığım, yayın çizgilerini anlamadığım Yeni Birlik, Karar falan var. Daha ne olsun? Üstelik arz bolluğuna karşı talep yok denecek kadar az. Belki bu küçük gazete enflasyonuna geçici olarak bakılıyor, dönem değişince bugünlerde zarar üzerine zarar eden Hürriyet'in yerini alabilecek kuvvetli bir medya grubu hayali kuruluyor. Önemli olan bu maliyeti kimin karşılayacağı. İşin ironik tarafı yeni gazete hayali kuran medya simalarının pek çoğu mesleklerinin sonlarına gelmiş, ciddi servet yapmış isimler. Öyle böyle değil, gazeteciliğin yanında şirketlerde yönetim kurullarında yer almışlar, bankacılığa bulaşmışlar, milyonlarca dolar kaldırmışlar bu piyasada. İçlerindeki gazetecilik hissi hala ölmediyse neden birlikte ellerini taşın altına koyup gerçekten bağımsız bir medya grubu üzerinde çalışmıyorlar? Başlarını belaya sokmak istemiyor olabilirler; anlıyorum, insani bir çekince bu.Ama içten içe 'Acaba başarısız olur muyuz' korkusu var mı, merak da etmiyor değilim. Çok önemsedikleri T24 örneği ortada; gazete çıkarsalar, televizyon kursalar kim gelir?