Arkadaşım Berto anlatıyor: "Önceki gün iki kişi bomboş bir barda bilgisayarlarımızla çalışıyorduk. İçeride hiç kimse yoktu. Biz bar tezgahında oturuyorduk, barmen ve garsonlar da maskeliydi. Zaten mekan boş diye orada çalışmaya karar verdik. Ertesi gün barmenin COVID-19 testinin pozitif olduğu ortaya çıktı, şimdi karantinadaymış. Arkadaşım da test oldu, o da pozitif. Ben kendimi iyi hissediyorum ama evden çıkmayacağım." Cumartesi günü iptal olan programlarımdan sadece bir tanesiydi bu. Berto test olmadı, çünkü New York'ta en az iki saat soğukta beklemek gerekiyor test olmak için. Bazı işyerleri çalışanlarına testi zorunlu kılıyor, ama bunu kendilerine ait vakitlerde yapmalarını istiyorlar. İnsanlar işlerinden izin alamayıp ailelerinden çaldıkları vakti kuyruklarda geçiriyor. Belediye test merkezlerinin yaygınlaştırılacağını söyledi, çünkü pandeminin zirvesinde bile böyle kuyruklar yoktu. Berto'yla buluşmamız iptal olunca Cumartesi gecesi sinemaya gitmeye karar verdim. Evimin 20 dakika ötesinde bir salon var, orada da "Licorice Pizza" oynuyordu 21:40'ta. Biraz geciktim ama ne yağan ne yağmayan soğuk ve berbat bir havada salona vardım. Vardım ama sinema kapı duvar. Bütün seanslar...