Bir süre önce Londra'dayken pazardan dönen arkadaşım yanında çeşit çeşit yumurtalarla geldi. Tavuk, bıldırcın ve sarısı daha büyük olan ördek yumurtaları. Bu kadar çok yumurtayı ne yapacağını merak ederken "Yumurta çok önemli," deyiverdi ve o gün bugündür her alışverişe çıktığımda aynı cümle kafamdan geçiyor. Gıdayla biraz ilgileniyorsanız pek çok yiyecek gibi yumurtanın da plastiğe dönüşmeye başladığını takip ediyorsunuzdur. ABD'deki market raflarında çeşit çeşit yumurta satılıyor, ama içinden çıkmak giderek zorlaşıyor. Serbest gezen, organik, hem serbest gezen hem organik, vejetaryen beslenen tavuklar, GDO'suz, GDO'suz ve organik derken her bir kategoride fiyat da artıyor. Sadece organik ya da serbest gezen tavuk da yetmiyor, bugünlerde "pasture raised" modası var. "Saldım çayıra" diye tercüme edeceğim bu çeşit en üst kategori yumurta, fiyatı da ona göre. Tavukların gerçekten serbestçe dolaştığı, kendi doğal gıdalarıyla beslendikleri bir ortamda verdikleri yumurtanın lezzeti de bariz biçimde üstün. Ben bir düzinesinin bizim paramızla 50-60 TL'ye çıktığını gördüğüm oluyor. Satın alma paritesine göre bile pahalı. ROLEX DEĞİL GIDA Epeydir dünyada sınıfsal ayrımcılık böyle hiç tahmin etmediğimiz kategorilerle belirleniyor. Statü simgeleri de değişiyor. Rolex'le sınıf atlama devri epeydir kapandı çoktandır; daha fazla parası olan daha iyi besleniyor ve daha iyi uyuyor. Daha iyi beslenmek epey bir araştırma gerektiriyor, doğal olarak bunu yapacak ve farklı tohumları, hatta çiftliklerin adını öğrenecek kadar bol vakti olması gerekiyor insanın. Kendi vaktine hakim olmak zenginliklerin en üst noktası olduğundan gıdayı sorgulamaya, araştırmaya başlayanların gündelik koşuşturma gibi bir dertleri olmadığını varsayabiliriz. Endüstriyel gıdaya alternatif az sayıdaki üreticiler piyasanın daha üstünde fiyata satıyor ürünlerini, ama yine aynı az sayıdaki bilinçli tüketici de pahalı bile bulsa sorgulamıyor. Eski dünyada da durum benzerdi; Louis Vuitton sadece bir çanta değil sonuçta, Rolex de sadece zamanı göstermiyor.Şu anda belli bir elite hitap eden iyi beslenme kitlelere yayılacak mı? Ambargodan dolayı tarım ilaçlarının, GDO'lu gıdaların, hibrit tohumların girmediği Küba'da bütün tavuklar doğal olarak "pasture raised" mesela ve sokakta çok ucuz bir lokantada bile yediğiniz yiyeceğin tadı fark ediliyor.Ancak gıda devlerinin hakim olduğu birinci dünya ülkelerinde iyi yiyeceğin eşit olarak dağıtılması imkansız. Önceki gün markette 99 cent'e altı tane yumurta da gördüm, hemen yan raftaki aşırı pahalı yumurtalara bakarken. Ucuzun ne kadar ağır bir bedeli olduğunu ben biliyorum, ama kitleler sadece fiyat etiketine göre karar veriyor haklı olarak.Bu yeni sınıf ayrımını kaçınılmaz kılıyor.