- Cumhuriyet’te Hazal Ocak’ın ha beri, bu iktidarın İstanbul’da ürettiği büyük rantın fotoğrafıdır. Rant mı desek yoksa tarihin en büyük soygunu mu?!
İktidar, İstanbul’un taşı toprağının altın olduğunun bilinciyle kenti yönetiyor. 1994’te kenti devralan iktidar, pratiğiyle gördü ki, İstanbul’un taşı toprağı altın ne demek, dünyanın en büyük, en muhteşem elmas ve pırlantalarına sahip bir kent!
Ufacık bir izin, minicik bir plan değişikliği, inşaatların yasaları ve planları aşma ve taşmalarına göz yumma, hele hele merkezi iktidarın kentin en değerli yerlerini olağanüstü koşullarla peşkeş çekme kararları, İstanbul’un her karış toprağını milyarlar basan bir banknot matbaasına dönüştürdü.
Kaç 76 daha var?!
Burada mesele, ah-vah gökdelen oldu ortalık gibi ağlaşmanın ötesinde, inşaatların yasal izinleri aşan yapılaşmaya gitmeleridir. Öyle böyle değil, 240 milyarlık bir yasadışı yapılaşma! Sadece, incelenen 76 projenin yarattığı tutar bu!
Neden durup dururken, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve bakanlıklar bu “fazladan” inşaat izinlerini versin ki? Herhalde, “fark etmediler”, “gözden kaçırdılar” veya şirketler “denetlemeye gidenlerin eline üç yüz beş yüz lira sıkıştırıp” fazla inşaatları “alıp kaçtılar” gibi saftorik bahaneler ileri sürmek kimsenin aklına gelmez!
240 milyar liralık fazla inşaatın, daha doğrusu belediye ve bakanlıklarca bir tür “ürettikleri arsa” sayılabilecek yapı fazlalıklarını durup dururken şirketlere “bağışladıklarını” düşünen kimse olabilir mi?
Burada, iktidarın da çok sevdiği bir politika olan “kazan-kazan” planının devre-ye girdiğini görüyoruz.