Cumhuriyet’e gönül desteği için gelmişlerdi. Özlem Yüzak’ın odasında geçmiş olsuna gelen Çağdaş Yaşam’ın Genel Merkez yönetiminden Nihal Kızıl ve arkadaşları da vardı. Sohbette Nihal Hanım son çalışmalarını anlattı, Eğitim Evleri’nde yeni bir proje başlatmışlardı ve çocuklar için 18 kemana ihtiyaçları vardı. Tanesi 700 TL’nin üzerindeydi.
Güldehen yaa öyle mi dedi; “Biz ne
yapabiliriz?” Basri ithalatçı bir tanıdığını aradı, tanesi 300
TL’nin altında alınabilirdi. Anında bir haberleşme ağı kuruldu, en
yakın çevreden 18 tanıdık birer keman üstlendi. 5.
günde Çağdaş Yaşamı
DesteklemeDerneği’ne 18 keman teslim
edilmişti. Oradan da kemanlar 5 ayrı bölgeye gönderildi. Şimdi hiç
tanımadığımız, ama bizim çocuklarımızdan bazıları, yaylarını keman
üzerinde gezdirerek ilk gıygıylarla tanışacak.
Çağdaş Yaşam’ın keman projesine dokunmakla, anında çocuklara
dokunuldu.
Cumartesi günü İzmir’deydik. İzmir Çağdaş Yaşamı Destekleme
Derneği, kuruluşunun 23. yılında, burs verdiği ve geleceklerini
kurmalarına yardımcı olduğu gençlerden bazıları ve projelerine
katkı verenlerle birlikte etkileyici bir gece düzenledi.
Ahmed Adnan Saygun Sanat Merkezi’ndeydik. Kısa konuşmalar,
etkileyici korolar, gençlerin sanat gösterileri, bir gönül
beraberliği içinde akıp giden gece.. Ve Orhan
Aydın’ın kısa ve etkileyici gösterisi.. Çağdaş’ın İzmir
Şubesi
Başkanı Gönül Kaya“dokunulan” binlerce
öğrenciye ve destek verenlere selam gönderdi.
Bir günde 18 kemanı örgütleyenler gibi, yüz binler var.
Birlikte yaşamanın ve toplumsal örgütlenmenin temeli dayanışmadır.
Toplumu geliştirecek, iyiye güzele doğru yöneltecek güçlü
dokunuşlar için büyük katkılar ve destekler ortaya koymak
zorundayız.
İyi, güzel ve doğru, toplumda kendiliğinden büyümüyor, gelişmiyor..
Bunu güçlü bir akıma dönüştürmek için iyi, güzel ve doğru olan her
şeyin altının çapalanması, havalandırılması, gübrelenmesi, serpilip
gelişmesi için emek verilmesi gerekiyor. Ne yazık ki bu
böyle.
Cumhuriyet için de.. Özgürlük için de.. Demokrasi için de bu
böyle...