Cumhuriyet’e gönül desteği için gelmişlerdi. Özlem Yüzak’ın odasında geçmiş olsuna gelen Çağdaş Yaşam’ın Genel Merkez yönetiminden Nihal Kızıl ve arkadaşları da vardı. Sohbette Nihal Hanım son çalışmalarını anlattı, Eğitim Evleri’nde yeni bir proje başlatmışlardı ve çocuklar için 18 kemana ihtiyaçları vardı. Tanesi 700 TL’nin üzerindeydi.
Güldehen yaa öyle mi dedi; “Biz ne yapabiliriz?” Basri ithalatçı bir tanıdığını aradı, tanesi 300 TL’nin altında alınabilirdi. Anında bir haberleşme ağı kuruldu, en yakın çevreden 18 tanıdık birer keman üstlendi. 5. günde Çağdaş Yaşamı DesteklemeDerneği’ne 18 keman teslim edilmişti. Oradan da kemanlar 5 ayrı bölgeye gönderildi. Şimdi hiç tanımadığımız, ama bizim çocuklarımızdan bazıları, yaylarını keman üzerinde gezdirerek ilk gıygıylarla tanışacak.
Çağdaş Yaşam’ın keman projesine dokunmakla, anında çocuklara dokunuldu.
Cumartesi günü İzmir’deydik. İzmir Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği, kuruluşunun 23. yılında, burs verdiği ve geleceklerini kurmalarına yardımcı olduğu gençlerden bazıları ve projelerine katkı verenlerle birlikte etkileyici bir gece düzenledi.
Ahmed Adnan Saygun Sanat Merkezi’ndeydik. Kısa konuşmalar, etkileyici korolar, gençlerin sanat gösterileri, bir gönül beraberliği içinde akıp giden gece.. Ve Orhan Aydın’ın kısa ve etkileyici gösterisi.. Çağdaş’ın İzmir Şubesi Başkanı Gönül Kaya“dokunulan” binlerce öğrenciye ve destek verenlere selam gönderdi.
Bir günde 18 kemanı örgütleyenler gibi, yüz binler var.
Birlikte yaşamanın ve toplumsal örgütlenmenin temeli dayanışmadır. Toplumu geliştirecek, iyiye güzele doğru yöneltecek güçlü dokunuşlar için büyük katkılar ve destekler ortaya koymak zorundayız.
İyi, güzel ve doğru, toplumda kendiliğinden büyümüyor, gelişmiyor.. Bunu güçlü bir akıma dönüştürmek için iyi, güzel ve doğru olan her şeyin altının çapalanması, havalandırılması, gübrelenmesi, serpilip gelişmesi için emek verilmesi gerekiyor. Ne yazık ki bu böyle.
Cumhuriyet için de.. Özgürlük için de.. Demokrasi için de bu böyle...