2013 Mayıs’ı sonunda Taksim’de patlayan ve Türkiye’ye yayılan Gezi olayı, Cumhurbaşkanını en çok kaygılandıran, hatta buna korkutan bile diyebileceğimiz bir kitle hareketiydi. Cumhurbaşkanı bu olayları hiç unutmadı, Gezi üzerine uydurulan “camide içki içtiler”, “Kabataş’ta türbanlı kadınların üzerine işeyen 50 kişi” yalanları ile, iktidarlarına karşı gelişen protesto hareketini aşağılamaya ve düşmanlaştırmaya çalıştılar. Tabii en çok da “dış düşman” ve “organize olay” olarak lanse edildi.
Böyledir otoriter iktidarlar ve liderler. Toplumsal gerçekleri görmeye asla yanaşmazlar.
Geçen yılın sonunda Ankara’daki Gezi protestoları için davalar açılmıştı ve İstanbul’da da hazırlığının yapıldığı biliniyordu. Oysa İstanbul’da bir dava açılmış ve beraat ile sonuçlanmıştı, fakat Cumhurbaşkanı Gezi’yi hiç dilinden düşürmedi. Geçen ekim-kasımdan bu yana pek çok konuşmasında Gezi olaylarını diline doladı, CHP’yi suçladı, ekonomiyi çökertmek amacı olduğunu ileri sürdü.
Peşin yargı
Mesela 3 Aralık 2018 tarihindeki konuşmasında şöyle diyordu: “Gezi’nin arkasında kimler olduğunu açıkladım, dış ayağı Soros iç ayağı Kavala’dır, dedim.” Cumhurbaşkanı daha iddianame yazılmadan, bırakın iddia etmeyi, mahkeme aşamasını, yargılanmayı vb., kesin kararını veriyor “suçluları” tayin ediyordu!
Savcıların iddianamesi de bu ayaklar üzerine kuruldu, tabii bunlara bir de tiyatro sanatçısı Memet Ali Alabora eklendi.
Bir “kumpas” davası daha sahneleniyor. Savcılara hukuk dışı, kanıtsız, salt kanaate dayalı, kişiler arasındaki kurduğu ilişkilere hiçbir kanıt gösterme gereği bile duymadıkları bir iddianame hazırlamak düştü.