Siyasi Partiler de insanlar gibi doğar, yaşar ve ölür.
Partilerin doğması gerçekten hiç de kolay değildir. Meslek yaşantımda sayılarını hatırlayamadığım kadar parti kuruldu.
Önce 1980 sonrasından üç örnek vereyim: Anavatan Partisi (ANAP), Genç Parti (GP) ve Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP)
Bu üç partinin kuruluş felsefesini, yöntemlerini, kadrolarını, programlarını ve hedeflerini çok iyi analiz etmek gerekir.
Bugün aktif siyasette olmayan GP Cem Uzan tarafından kuruldu ki büyük maddi gücü ve büyük medya desteğinin yanı sıra topluma heyecan veren, "Mazot 1 lira, bedava okul kitapları, her ile üniversite ve havaalanı, emeklilere yılda 2 maaş ikramiye" gibi önemli projelere sahipti.
Tek dezavantajı ise erken genel seçim kararı alınması ve örgütlenmesini Uzan grubu çalışanlarından oluşturmak zorunda kalması idi.
Buna rağmen %7.35 oy oranı ile 2002 seçimlerinde başarı kazandı ve MHP ile DYP'nin %10 baraj altında kalmasına da neden oldu.
ANAP ise mühendis Turgut Özal tarafından gerek devlet gerek özel sektörde üst düzey görev yapan bürokratik kimliğine dayalı bir parti olarak harika bir kadro ile kuruldu.
1980 öncesi yaşanan ekonomik krizlere çare üreteceğini açıklayan serbest Pazar ekonomisi kavramı ile 1983-1987 arasında Türkiye'ye merhum Özal'ın tabiri ile "çağ atlattı"
AKP'ye gelince, merhum Necmettin Erbakan'ın partisinin tabanına dayalı ve siyasetin duayen isimlerini de kadrosuna alarak kuruldu.
1990'lı yıllarda görevde olan DYP'nin, ANAP'ın ve MHP'nin başarısız genel başkanlarının yarattığı yolsuzluk ve beceriksizlikten yararlandı ve GP'nin aldığı oy sayesinde 2002 seçimlerinde % 38 oy oranı ile Meclis'te tek başına iktidar oldu.
Bu başarıda en önemli etken ise Recep Tayyip Erdoğan adı oldu.