“Neler yapmadık ki şu vatan için! Kimimiz öldük; kimimiz nutuk söyledik.” Ellerinde Ukrayna bayrağıyla Düsseldorf sokaklarında sloganlar atarak yürüyen bu iki genci görünce geldi aklıma Orhan Veli’nin bu şiiri. Yaşıtları, babaları yaşındakiler ülkelerinin bağımsızlığı için cephede savaşırken, bu iki genç adam Ukrayna adına bağırıp, göz teması kurdukları herkesten savaş durumunda olmaktan dolayı sempati bekliyorlardı. Türkiye yıllardır şiir ile arasına mesafe koymuş bir ülke, kişisel gelişim, zengin olma sırları verdiğini iddia eden kitaplar binlerce basılırken, şiir kitapları artık bin adet bile basılmıyor. Orhan Veli bu şiiri yazdığında daha ilk Avrupa Futbol Şampiyonası yapılmamıştı bile ama iki mısra yetiyor işte bir sürü duyguyu anlatmaya.